Themamaand juli over hulphonden
De maand juli stond in het teken van hulphonden. Verschillende ExpEx vormen een team met hun hulphond en kunnen daardoor weer dingen doen die ze voorheen niet of nauwelijks konden. Deze maand deelden we een aantal van hun ervaringsverhalen, algemene informatie en tips.
Hiernaast zie je Carlijn met (hulp)hond Lucky (linksboven), Samyra met hulphond Elmo (midden boven), Eva met hulphond Harvey (rechtsboven), Mylèn met (hulp)hond Dusha (linksonder), Alynda met hulphond Boika (midden), hulphond Zelda van Lianne (midden onder) en Robin met hulphond Doerak (rechtsonder).
Wist je dat…
Werkdekje
Hulphonden die door een hondenschool of -organisatie worden opgeleid dragen vaak een werkdekje of hesje met een logo. Een geleider kan er desondanks voor kiezen om een dekje te laten maken die is afgestemd op individuele behoeften, meestal mogen daar geen logo’s op staan. Als de hond nog in opleiding is, staat dit ook vermeld op het dekje.
Het dragen van een dekje maakt het ook voor de hond duidelijk wanneer deze aan het werk is of niet. Ze krijgen aangeleerd welk gedrag ze wel of niet mogen vertonen met het dekje aan. Een hulphond die geen dekje draagt is doorgaans vrij en mag alles wat een gewone hond ook mag.
Niet afleiden
Hulphonden doen levensbelangrijk werk voor hun geleiders. Als een hulphond wordt afgeleid kan die net een belangrijk signaal missen, wat vergaande gevolgen voor de geleider kan hebben.
Niet afleiden betekent dus ook:
- De hond niet aanraken/aaien (hand)
- De hond niet aanspreken en/of lokken (spreekwolkje of hoofd met spreekgeluid)
- Geen oogcontact met de hond zoeken (oog)
Ervaringsverhaal Eva met hulphond Harvey
Eva en Harvey zijn deelnemers van het ervaringscafé in Gouda, Midden Holland.
Wat doet Harvey voor jou?
“Harvey helpt mij door spanning en overprikkeling vroegtijdig te signaleren, hij haalt me uit flashbacks en nachtmerries en hij heeft me geholpen met naar buiten durven. Ik voel me veilig bij Harvey en daardoor heb ik in zijn bijzijn minder last van angst.”
“Harvey helpt mij heel erg, maar als hij mij nodig heeft dan ben ik er ook voor hem.”
Verschil tussen alleen en samen
“Voordat ik Harvey kreeg zat ik continu opgenomen op crisisplekken. Toen ik hem kreeg heb ik nog één keer opgenomen gezeten, maar daarna nooit meer.
Vroeger kwam ik nooit buiten, maar inmiddels ga ik weer naar stage en school. Ik had nooit durven dromen dat we dat samen zouden bereiken.”
Wat wil je mensen meegegeven over het aanschaffen van een hulphond?
“Denk er goed over na, want het is een grote verantwoordelijkheid die je moet dragen. Het is een lang en moeilijk proces, maar als jij denkt dat je dit nodig hebt, vecht er dan voor.”
Ervaringsverhaal Carlijn en Lucky
Hulphondtrajecten gaan niet altijd zoals gepland, maar soms ontstaat er dan toch iets heel moois uit. Je leest het in het ervaringsverhaal van projectmedewerker en ExpEx Carlijn.
Waarom had jij geen standaard hulphondtraject?
“Ik merkte al snel dat Lucky erg gevoelig is en gestrest raakt bij veel prikkels. In eerste instantie werd ik daar verdrietig om. Ik dacht ‘waarom heb ik nou weer een hond die het niet kan?’ Maar achteraf was dit precies wat we allebei nodig hadden.”
“De komst van Lucky heeft er gek genoeg voor gezorgd dat ik besefte dat ik het zelf kon.“
Een blijere hond en een sterker baasje
“Ik koos ervoor om Lucky voortaan thuis te laten. Dankzij de rust die ik haar geef, is Lucky een veel blijere hond en is ze uit zichzelf hulphondgedrag gaan laten zien. Ik heb ontzettend veel aan haar, ook al neem ik haar niet meer mee naar activiteiten.”
Spijt?
“Ik krijg soms berichten van mensen die onze situatie niet begrijpen. Maar ik heb absoluut geen spijt dat ik voor een hulphond heb gekozen. De band tussen Lucky en mij is ijzersterk. Ondanks de hobbels op onze weg, weet ik zeker dat het zo had moeten zijn.”
Gedicht van ExpEx Robin en aankondiging onderzoek
We deelden een gedicht geschreven door een van onze ExpEx (die ook te volgen is via @hulphond_doerak) over diens ervaring met het traject om een hulphond aan te vragen. En daarmee hebben we ook gelijk leuk nieuws om te delen! Een groepje ExpEx met hulphonden heeft afgelopen tijd in samenwerking met o.a. onderzoekers van de Rijksuniversiteit Groningen een subsidieaanvraag ingediend om meer onderzoek te doen naar hulphonden. En deze is goedgekeurd!
ExpEx als onderzoekers
Drie van onze ExpEx zijn deel van een onderzoeksteam dat een subsidie heeft aangevraagd voor een onderzoek naar de inzet van hulphonden, en deze maand is de subsidieaanvraag goedgekeurd!
Het onderzoek
Met een hond kan ik het leven aan: Assistentiehonden in het leven van jongeren met een langdurige behandeling.
Doel van het onderzoek:
- In kaart brengen voor wie en wanneer een psychosociale hulphond passend is
- Voorwaarden en richtlijnen opstellen voor gemeenten en zorgverzekeraars rondom het financieren van een hulphond
De aanleiding voor het onderzoek
Wanneer je voor jezelf een zorgvuldige afweging hebt gemaakt en tot de conclusie bent gekomen dat een psychosociale hulphond voor jouw helpend kan zijn, kom je voor een aantal keuzes te staan. Bijvoorbeeld of je de hond zelf gaat opleiden dmv een teamcoachingstraject, of contact zoekt met een organisatie die vooropgeleide hulphonden koppelt aan geleiders.
Waar je hoe dan ook tegenaan zult lopen is de financiering. De meeste mensen zullen het niet zelf kunnen betalen en veel hebben ook geen supportsysteem die het geld ervoor heeft.
Zorgverzekeraars vergoeden alleen blindengeleidehonden en ADL-honden, maar geen psychosociale assistentiehonden. Of de WMO in jouw gemeente het voor je wil vergoeden, is heel verschillend per gemeente, soms zelfs per ambtenaar.
Onze ExpEx met hulphonden kunnen allemaal meepraten over de hobbelige wegen die zij hebben moeten afleggen om de financiering van hun hulphond geregeld te krijgen.
Interview met hulphondentrainer Anouk
Wil je jezelf even voorstellen?
“Ik ben Anouk (28). Ik heb de studie Diermanagement gedaan en heb daarna de minor Dieren in de Zorg gevolgd. Ook heb ik een opleiding tot kynologisch instructeur afgerond en sindsdien werk ik als hulphondentrainer bij HondKat.”
Hoe start je een hulphondentraject?
“Als je interesse hebt in een hulphond, kom je bij ons op intake. Als beide partijen besluiten dat we het traject willen aangaan, gaan we in gesprek over welke hond passend is. Vervolgens gaan wij opzoek naar een geschikt nest. Als de pups 7 weken oud zijn wordt er een gedragstest gedaan om een zo goed mogelijke match te maken. Na 8 weken mag de pup worden opgehaald en wordt de eigenaar gematcht aan een trainer, zoals ik.”
Wat houdt de opleiding in?
“De opvoeding van een hond is het allerbelangrijkst. Ook moet een hond gesocialiseerd worden. Verder is elk traject maatwerk. Als de hond mentaal volwassen is, gaan we de reacties van de hond op de spanning van de eigenaar versterken. Na 1 tot 1,5 jaar gaat de hulphond in opleiding op naar de certificering test. Is het team geslaagd? Dan weten we zeker dat we ze kunnen loslaten en ze zichzelf kunnen redden in de maatschappij.”
“Honden voelen meer aan dan mensen. Als iemand er vanaf de buitenkant blij uitziet, kijkt een hond daar dubbel en dwars doorheen.”
Wat zou je iemand willen meegeven die eraan denkt om een hulphondtraject te starten?
“Overweeg je keuze goed, want het is een flinke verantwoordelijkheid. Het krijgen en opleiden van een hond zorgt er niet voor dat al je problemen ineens weg zijn. Een hulphondentraject in combinatie met behandeling is de magische combinatie.”
Interview Lisa Westerveld
Tijdens het 10-jarig jubileum van ExpEx was Lisa Westerveld aanwezig, en wij grepen de kans om haar wat vragen te stellen over psychosociale hulphonden. Want waarom worden die nog steeds niet standaard vergoed?
Dubbelinterview Alynda & Arrianne
ExpEx Alynda volgt het teamcoachingstraject bij Bultersmekke Assistancedogs om haar hond Boika op te leiden tot internationaal gecertificeerde assistentiehond. Haar instructeur Arrianne begeleidt haar in dit traject. Voor deze themamaand spraken we Alynda en Arrianne in een dubbelinterview over hun samenwerking.
Hoe zijn jullie aan elkaar gekoppeld?
Arrianne: “Soms gaat een instructeur al mee naar het intakegesprek. Dat gesprek wordt geleid door iemand uit een speciaal intaketeam, en bij Alynda’s aanmelding was er al een vermoeden dat we bij elkaar zouden passen. Dat was onze eerste ontmoeting. Dan is het maar afwachten of de klik er is, en die was er tussen ons. Daarna konden we samen op zoek naar een hond die bij haar hulpvraag past.”
Hoe hebben jullie Boika gevonden?
“Alynda: We hadden al gesprekken gehad over wat voor hond bij mij zou passen en kwamen toen uit bij een Golden Retriever. Arrianne stuurde mij een appje dat er een pup beschikbaar was bij een fokker die een collega van haar kende. Ik heb toen zelf contact opgenomen met de fokker en een week later zijn we samen gaan kijken. De fokker kon alle vragen die we hadden goed beantwoorden en Arrianne zag dat de pup een geschikt temperament had. Toen wist ik het zeker; dit is mijn Boika.”
Begint het traject zodra de pup in huis is?
Arrianne: “Ja zeker. Het eerste jaar is heel belangrijk voor een hond. Het hele traject is maatwerk, maar we zien elkaar gemiddeld één keer per maand. In het eerste jaar werken we vooral naar de basistest toe. De hond leert sociale basisvaardigheden zodat de cursist overal en met goed fatsoen met de hond naartoe kan.”
Leert Boika nu ook al hulphondtaken?
Alynda: “We vragen dat nog niet van haar. Boika is bijna 11 maanden en in deze eerste fase moet ik eerst heel erg voor haar zorgen, zodat zij later voor mij kan zorgen. Boika voelt mij al wel regelmatig aan en zoekt dan contact. En als één van ons spanning heeft, bijvoorbeeld in het ov, heeft ze al geleerd om tussen mijn benen te gaan zitten en tegen mij aan te leunen. Zo hebben we al steun aan elkaar.”
Hoe is jullie samenwerking tot nu toe?
Alynda: “Heel fijn. Als Arrianne bijvoorbeeld een reactie stuurt op een filmpje kunnen mijn gedachten daar op een negatieve manier mee aan de haal gaan. Bij haar kan ik dat navragen, waarna zij uitlegt wat ze bedoelt en dat het oké is. Ik voel bij haar de ruimte om te leren en soms fouten te maken, zonder die veiligheid zou ik dat niet durven.”
Arrianne: “Die veiligheid is heel belangrijk, ook voor mij als instructeur en voor Boika. Een hond die zich niet veilig voelt, kan ook niet leren. Het fijne in de samenwerking met Alynda is dat ze vragen stelt, open is om te leren en mij regelmatig dingen teruggeeft.”
Hoe gaat het verder met jullie traject?
Alynda: “Ik ben heel blij met Boika, het moest gewoon zo zijn. We hebben nu al zo’n goede band. Met de ondersteuning van Arrianne denk ik dat we er zeker gaan komen.”
Arrianne: “Absoluut. Natuurlijk kom je in een traject soms dingen tegen waarin het even tegenzit, dat hoort er allemaal bij. Alynda heeft een hele mooie en rustige manier van aansturen die Boika heel erg helpt om zich veilig te voelen. Boika is nog een jonge hond met gezonde jonge-hondenstreken, maar Alynda gaat daar goed mee om. Die wisselwerking is prachtig. Ik heb alle vertrouwen in dit team.”
Ervaringsverhaal Anne en Teddy
Anne en buddyhond Teddy zijn deelnemers van het Ervaringscafé in Gouda. Ze zijn een hecht team dat de kracht van samen zijn sterk benadrukt.
Wat doet Teddy voor jou?
“Teddy helpt mij bij het omgaan met autisme en PTSS. Hij voelt het aan als ik overprikkeld raak en als ik een nachtmerrie heb, maakt hij mij wakker. Tegenwoordig lukt het dankzij hem soms al om nachtmerries te voorkomen, doordat ik me bij hem veilig voel.”
“Ondanks dat de hulphondopleiding niet altijd even makkelijk was, heeft het de band tussen mij en Teddy versterkt. Hij is mijn beste vriend.”
Zijn er ook nadelen aan een hulphond?
“Ja, een groot nadeel is dat je vaak aangesproken wordt als je over straat loopt. Mensen stellen ongewenste vragen over mijn problemen en geven Teddy aandacht terwijl dat hem afleidt van zijn taak. Van te voren had ik graag geweten hoe sterk je in je schoenen moet staan om om te gaan met die opmerkingen en vragen.”
Wat is het verschil tussen voordat je Teddy kreeg en nu?
“Dankzij Teddy woon ik zelfstandig met ambulante hulp. Zonder hem had ik 24/7 iemand om me heen nodig en zat ik hele dagen thuis. Inmiddels heb ik weer fijne dagbesteding, zo ga ik elke week naar het Ervaringscafé in Gouda. Samen met Teddy ervaar ik meer vrijheid. Teddy is mijn alles.”
Infopost: Uitdagingen van het hebben van een (psychosociale) hulphond
Een hulphond kan veel goede dingen meebrengen en geven, maar brengt vaak ook uitdagingen met zich mee. Wij vinden het belangrijk om ook deze kant van het hebben van een hulphond te belichten, juist omdat er vaak een soort ‘romantisch’ beeld is van het hebben van een hulphond.
In deze post lieten we onze ExpEx met hulphonden aan het woord over de uitdagingen die zij aan moeten gaan in het dagelijks leven met de hond aan hun zij. Een hulphond biedt veel mogelijkheden voor de geleiders, maar is dus niet altijd even makkelijk. We hopen zo een realistisch beeld te geven voor anderen die een psychosociale hulphond overwegen.
Veel aanspraak en ongepaste vragen
“Regelmatig wordt ik aangesproken als mijn hond aan het werk is, ook op momenten dat mijn spanning al hoog zit en ik dat er eigenlijk niet bij kan hebben. Mensen stellen graag allerlei vragen, ook over mijn medische situatie, en delen over een eigen hond. Ik wil vaak gewoon mijn ding doen en zo snel mogelijk naar huis gaan, maar wil geen negatief beeld over hulphondgeleiders creëren en sta hen alsnog te woord.”
Stapje terug, daarna pas vooruit
“In het begin vond ik het met het opleidingstraject juist lastiger dan de periode daarvoor. Naast mijn eigen situatie was ik ineens verantwoordelijk voor een pup die ik zelf moest gaan trainen. Ik moest spannende plekken opzoeken waar ik ook vaak werd aangesproken terwijl ik mijn volle aandacht voor de pup nodig had.”
Onbegrip
“Ik ervaar veel onbegrip van zowel onbekende als bekende mensen. Er wordt me regelmatig gevraagd of ik mijn hond niet een keer thuis kan laten. Mensen gaan er ook vaak vanuit dat ik mijn hond voor iemand anders opleid.”
Ruimte innemen
“Ik heb snel het gevoel anderen tot last te zijn. Met mijn hulphond neem ik meer ruimte in dan alleen en moeten anderen rekening met ons houden. Ik vind het erg lastig als ik daar zelf om moet vragen.”
Plannen
“Als ik ergens met mijn hulphond naartoe ga, moet ik altijd extra tijd inplannen en zorgen dat ik dingen bij me heb die nodig zijn voor mijn hond. Die moet zijn behoefte kunnen doen voordat die aan het werk gaat en achteraf een uitlaatklep hebben. Ik moet er onder andere ook voor zorgen dat ik altijd water en een bakje voor hem bij me heb.”
Geduld
“Een hulphond zelf opleiden vraagt veel geduld en kennis. Ik heb nooit eerder een hond gehad en zag mezelf niet een hond succesvol opleiden, daarom heb ik gekozen voor een vooropgeleide hulphond. Hier was een lange wachtlijst voor.”
‘Nephulphond’
“Natuurlijk is mijn hulphond niet perfect en maakt wel eens een schoonheidsfoutje, dat hoort er gewoon bij. Toch ben ik dan steeds bang dat omstanders denken dat ik misbruik maak van de naam hulphond en alsnog geweigerd wordt.”
Onbetrouwbare backup
“Voor ik aan het opleidingstraject mocht beginnen moest ik twee mensen kunnen aanwijzen die mijn hond zouden kunnen opvangen als ik bijvoorbeeld in crisis zou raken. Helaas merk ik dat als het er op aankomt, de mensen die dit hebben toegezegd alsnog terugkrabbelen en niet beschikbaar zijn.”
Financiering
“Psychosociale hulphonden worden niet vergoedt door de zorgverzekering en vanuit de Wmo is het lang niet altijd vanzelfsprekend om de financiering rond te krijgen. Een vooropgeleide hulphond of een teamcoachingstraject vergoedt krijgen kost veel moeite, tijd en energie, en leidt lang niet altijd tot succes.”
Ervaringsverhaal Lianne & Zelda
Lianne heeft een hulphond die haar helpt met haar eetstoornis, PTSS en depressie. Ze deelde haar ervaringen tijdens een interview met ExpEx Anouk.
Wat doet Zelda voor jou?
“Ik kon eerst niet normaal naar de winkel gaan, dan stond ik overal calorieën te vergelijken. Maar als Zelda het te lang vindt duren, trekt ze me mee. Ze voelt het aan dat ik sta te stressen. En tijdens eetmomenten ligt ze naast me, waardoor ik me gesteund en gemotiveerd voel om te eten. Ik ben dan niet alleen en ik doe het dan ook voor haar. Als ik Zelda niet had, was ik hier niet meer geweest.”
Bewegingsdrang
“Ik ga sinds Zelda er is ook niet meer twee uur lang lopen met 30 graden, wat ik voorheen wel moest van mezelf. Hoge temperaturen zijn gevaarlijk voor een hond, dus we gaan dan even kort naar buiten in de schaduw zodat ze kan plassen en dan weer terug naar huis.”
Hulp voor PTSS
“Ze helpt me ook bij mijn PTSS: als ik een hele erge nachtmerrie heb dan maakt ze me wakker en kan ik met haar knuffelen en is ze bij me tot ik weer ga slapen. Ook met mijn herbelevingen is ze bij me, en als ik er weer uit kom, voel ik me niet alleen en kan ik weer tot rust komen. We proberen haar nu te leren om mij uit de herbeleving te halen door me te likken, maar ze heeft al een paar keer per ongeluk een trap van me gekregen dus daar is ze wel van geschrokken.”
Depressie
“Zelda zorgt voor dagelijkse structuur: ik moet naar buiten, ik moet voor haar zorgen en ik moet daardoor ook goed voor mezelf kunnen zorgen. Als ik zelf niet goed eet, eet zij ook niet goed. Ze spiegelt mijn gedrag.” Lianne’s vader vertelt: “Ik kan aan Zelda zien hoe het met Lianne is. Dan is Zelda heel onrustig. Ik vraag dan aan Lianne hoe ze zich voelt en meestal voelt ze zich dan ook onprettig of overprikkeld bijvoorbeeld.”
Zelfbeschadiging
“Sinds Zelda er is, heb ik mezelf niet meer beschadigd. Waar ik ben, is zij ook. Overal waar ik ga, gaat ze met me mee. En ik wil dat niet doen waar zij bij is.”
Ervaringsverhaal Robin en Doerak
ExpEx Robin heeft sinds een aantal maanden een hulphond genaamd Doerak. Doerak is een vooropgeleide hulphond die in de afgelopen maanden al voor meer vrijheid heeft gezorgd.
Wat doet Doerak voor jou?
“Hij is getraind om te voorkomen dat ik ga dissociëren. Hij heeft dat eerder in de gaten dan ik en signaleert dat naar mij. Als ik nachtmerries heb, komt hij bij me liggen of maakt me wakker.
Doerak geeft me met name meer vertrouwen, omdat ik weet: dat hij er is als er iets gebeurt. Mensen raken me dan ook niet zomaar aan en hij draagt een telefoonnummer bij zich dat mensen kunnen bellen, zodat 112 niet hoeft. Ook raak ik buiten met hem minder in de war als ik getriggerd raak.”
Welke verschillen merk je nu je een hulphond hebt?
“Ik merk vooral dat ik meer durf, zoals naar de supermarkt gaan en met het OV reizen. Ik kom op veel meer plekken buiten die ik niet ken, dat deed ik hiervoor veel minder.
Het enige echt grote nadeel is wel dat ik niet meer bij mijn andere gezin kan logeren, omdat zij twee katten hebben die niet goed op honden reageren.”
Hoe verloopt zo’n proces van het aanvragen van een hulphond?
“Ik kende iemand anders met een hulphond en dacht dat zoiets niet bij me zou passen, omdat ik werkte als fysiotherapeut. Tot mijn baas vroeg waarom ik geen hulphond had. Mijn baas keek er anders naar en gaf aan dat een hond in de behandelkamer heel therapeutisch kan zijn. Toen zag ik het ook als een optie.
Ik heb contact gezocht met Vom Falori, waar Doerak getraind is. Na een half jaar kreeg ik een intake. Ik wilde het liefst een vooropgeleide hond, omdat ik zelf geen ervaring heb met honden. Daarnaast voelde ik me niet stabiel genoeg om een hond zelf op te leiden.”
Vanaf de intake
“In het intakegesprek kijken ze naar waar je last van hebt, hoe je leven eruit ziet, en hoe een hond je zou kunnen helpen. Als daaruit komt dat het passend is, wordt er gekeken wie je bent, wat je wil en wat je leuk vindt.
Zij hebben regelmatig een nestje met pups en een wachtlijst met mensen met een passende hulpvraag. Als het nest klaar is met de basistraining wordt er gekeken wie een goede match is.
Ze mailen je dan met informatie over de hond en als je daar mee akkoord gaat, komen ze met de hond naar jou toe. De hond verblijft dan gelijk bij jou en de trainer komt aan het begin dagelijks met je trainen. Na 3 dagen doe je een mini-examen om te kijken of de hond naar je luistert etc. Als dat oké is, dan blijft ie bij jou.”
De training
“De trainers leren de hond vooral de basiscommando’s en om zich in het openbaar te gedragen. Het zit in de natuur van een hond om te reageren op dissociatie. Vanaf het moment dat ‘ie er is gaat ‘ie overal met je mee naartoe en train je elke dag de basisvaardigheden, ook om de band te versterken.
Eigenlijk is alles wat je doet een soort training.
De trainers houden het hele leven van de hond contact met je en komen af en toe op bezoek om te kijken hoe het gaat. Doerak is mijn hond, maar ik mag hen altijd mailen met vragen.”
Voordelen van een vooropgeleide hulphond
“Het grootste voordeel voor mij is dat hij alle basis dingen al kan sinds hij bij me is. Ik kan me focussen op specifieke dingen trainen en de band versterken. Hij kan daarom ook meteen overal mee naar toe.
Je weet ook zeker dat de hond geschikt is om hulphond te zijn. Als je een hond zelf opleidt, kom je er soms achter dat de hond als hulphond niet gelukkig is, dat heb je bij een vooropgeleide hond minder.
Daarnaast was ik destijds niet stabiel, ik had niet het gevoel dat ik de hond de stabiliteit kon bieden die nodig is voor het opleiden.
Nadelen van een vooropgeleide hulphond
Ik denk wel dat je veel makkelijker en sneller een band opbouwt met een pup die geen andere baas heeft gehad voor die bij jou komt. In het begin merkte ik dat Doerak af en toe nog op zoek was naar de trainer, want dat was voor hem de baas. Hij heeft daarvoor ook in een gastgezin gewoond.
De wachtlijsten zijn lang, maar volgens mij niet per se langer dan wanneer je je eigen hond opleidt.”
Wil je verder nog iets kwijt?
Ja, allereerst over de vergoeding. Mijn hulphond is uiteindelijk door de gemeente betaald via Wmo. Daar heb ik veel geluk mee gehad en goede begeleiding van een advocaat. Daarnaast gaan we met een aantal ExpEx onderzoek doen naar de randvoorwaarden voor de financiering voor hulphonden.
Afsluiting
- Help mee om Nederland toegankelijk te maken voor hulphonden en vraag een stickerset voor ‘Een Hulphond Is Welkom’ aan om te laten zien dat jouw winkel/horeca/sportschool/etc toegankelijk is voor hulphonden https://geleidehond.nl/opendeuren
- Oordeelt je gemeente negatief over je financieringsaanvraag? Schakel dan een advocaat in. Meerdere ExpEx met hulphonden hebben uiteindelijk alsnog de vergoeding gekregen met de hulp van Van der Woude de Graaf Advocaten!
- Bekijk deze docu op YouTube over hulphonden bij PTSS: vrijheid terug door een viervoeter https://youtu.be/2CkdBp2Jfc0
- Dekjes en hesjes worden door de opleidende organisatie of teamcoachingsorganisatie geleverd, maar vaak wil je uiteindelijk iets specifieks en dan raden we deze Nederlandse bedrijfjes aan:
@zintuigje
@dogabilities - Tre ponti heeft een speciale lijn voor hulphondtuigen waar enkele ExpEx fijn gebruik van maken, omdat het hesje er goed onder te dragen is. Je kunt de tuigen hier bestellen: https://www.eye4petsshop.nl/c-6750908/assistentiehonden-tuigen/