FNO en Movisie delen Noah’s ervaring met de Participatiewet
‘Mijn mentale herstel gaat voor mij boven alles. Maar waarom wordt mijn uitkering gekort als ik voor behandeling opgenomen moet worden? Als ik dan mijn huur niet kan betalen, welke keuze moet ik dan maken?
Er zijn steeds weer andere contactpersonen, nieuwe eisen of veranderde regels. In plaats van leven ben ik vooral bezig met alles te begrijpen en formulieren invullen. Kan het allemaal echt niet eenvoudiger? Ik wil zo graag één contactpersoon die met me meedenkt, die aan mijn kant staat en me de regels goed kan uitleggen.’
‘Toen ik naar het dak- en thuislozenloket moest, doet dat best wel iets met je eigenwaarde. Door de jaren heen ben ik van het dak- en thuislozenloket naar het jongerenloket gegaan en waar ik steevast tegenaan loop zijn alle regels. Heel veel bureaucratie. Ik ben nu bijna 26 en doe vrijwilligerswerk voor ExpEx maar ik mag de vergoeding daarvoor niet houden want ik ben nog geen 27. Daarna mag dat pas. Maar stel dat ik in Brabant zou wonen, dan is daar misschien een gemeente waar dat wel mag. Ik doe veel landelijke opdrachten, zoals voor Stichting Alexander waar jongeren uit het hele land bij projecten zijn aangesloten. Dan zit je in een poule met jongeren waarvan de een de vergoeding wel mag behouden en de ander niet. Ik denk dat die grens van 27 weg moet. Die grens heeft geen meerwaarde.’
Lees op Noah’s pagina meer over zijn ervaringsverhaal en blogs over zijn ervaringen met de Participatiewet.