Spoken Word van Alynda over zelfbeschadiging en suïcidaliteit

Op het symposium van BREN Zuid-Holland ‘Durf te spreken’ droeg ExpEx Alynda een spoken word voor. Het symposium stond in het teken van suïcide en zelfbeschadiging. Haar spoken word gaat over persoonlijke ervaring met beide onderwerpen.

Beschadigd….

Daar zit ze…
In een hoekje gedoken…
Ze is moegestreden…, mentaal… fysiek…
Ze is beschadigd….

Als je kijkt in haar ogen,
Zie je geen sprankje meer schijnen,
Ze voelt alleen onvermogen….
Ze is beschadigd….

Elke stap vooruit word steeds een beetje zwaarder..
de donkerte die aan haar blijft trekken,
Iets van opluchting door weer een kras te zetten….
Ze is beschadigd….

Elke keer weer bang voor wat er nog meer komen gaat….
Het zwarte gevoel wat haar steeds maar niet loslaat….
Ze wilt ervan vluchten, maar waar naartoe?
Rust krijgt ze niet tenzij…..
Ze is beschadigd….

Ze kiest weer voor een alternatief….
De fysieke pijn is haar lief…
Het helpt haar de dag te overleven…
Ze is beschadigd….

Elke dag is opnieuw een strijd…
Het zilver wat over haar armen heen glijd….
Een manier waarop ze anders lijd….
Ze is beschadigd….

Ze wil rust in haar hoofd….
Weg van alles wat ze voelt…
Er wordt niet meer genoeg verdoofd…
Ze is beschadigd…

Een leeftijd die ze al lang genoeg heeft gehad…
Haar ultieme datum, steeds meer afgevlakt…
Ze moet nog heel even volhouden is wat ze dacht…
Ze is beschadigd…

Ze verteld aan iedereen…
Het gaat goed hoor met mij…
En faked een brede lach…
Ze is beschadigd…

Het is zover ze mag los gaan laten…
Tranen over haar wangen…
Alles mag er zijn zonder te praten…
Ze is beschadigd…

Kijkend in de spiegel zegt ze vaarwel…
Ze fluistert zacht…
Ik ben er klaar voor ik heb lang genoeg gewacht…
Kijkend naar zichzelf met een traan en een lach….

Pauze….

Daar sta ik dan…
Nooit gedacht ouder dan 18 te worden….
Zo moe dat ik was…
Ik kijk in de spiegel…
Met een traan en een lach…
Nu 28 en ik leef met de dag…
Ik ben beschadigd…