Spoken Word Mohini over huisregels

Het lerend netwerk “Ik laat je niet alleen” kwam bij elkaar met ambassadeurs, directeuren en bestuurders van alle JeugdzorgPlus instellingen om in gesprek te zijn over het verminderen van vrijheidsbeperkende maatregelen. Ze stonden door de inbreng van onze ambassadeur Mohini Awadhpersad onder andere stil bij de huisregels. Welke huisregels vind je thuis belangrijk en hoe worden deze in de verschillende JeugdzorgPlus locaties opgesteld en gehanteerd? In haar afsluitende Spoken Word laat Mohini zien hoe belangrijk het is om wat langer stil te staan bij huisregels. Ze beschrijft hoe zij huisregels beleefde toen JeugdzorgPlus even haar ’thuis’ was, ontleedt wat zulke regels met je doen en voegt daarmee een onuitwisbaar perspectief toe aan best passende hulp in geslotenheid.

Ik heb nooit geleerd om lief te zijn
Ik heb geleerd om niet zwak te zijn
Ik heb nooit liefde gekend
Was ik maar liefde gewent
Dan zat ik niet op slot, lockt op
Het leven was zwaar
In sommige herinneringen had ik plezier maar
Kon ik daarover eerlijk zijn?
Kon ik daarover oprecht open zijn?
Zonder dat daar een straf aan hangt omdat ik anders ben dan de normale lijn?
Ik wilde geen band op vertrouwen
Want wie ben jij? Wie ben ik? Hoe kan ik en jij op elkaar bouwen?
Ik heb mijn humor, mijn eigen karakter, mijn eigenheid
In contact heb jij mijn respect en dat is de werkelijkheid
Maar kan ik eerlijk zijn over mijn gevoel
Over mijn woede en verdriet
Over de eenzaamheid en de mensen, de wereld die ik en zij mij verliet
Ja, we hebben het hier over veiligheid
Maar toentertijd hadden we het over win en strijd
Welke ruzie was het waard om gepakt te worden
Om afgezonderd te worden
Welke ruzie kon ik sociaal wenselijk uitpraten
Om te voldoen aan hun wens zodat zij mij met rust zouden laten
Ik hou niet van knuffelen want de aanrakingen in mijn leven
Hebbben mij alleen maar verdriet en een doodwens gegeven
Had ik maar een kusje gekregen bij elke vertrek
Zelfs van hun die niets zijn maar tegelijkertijd de enige zijn
Ik heb niet geleerd om mijn emoties te kennen en te praten
Ik ben no snitch dus we praten niet over maten
Of over de echte dingen
Maar kon jij echt luisteren?
Dan had je me gedrag kunnen uitpluizen
Mijn gedrag veranderde met het seizoen en tijd
onvoorspelbaar voorspelbaarheid
Er worden dingen gevraagd verwacht
Terwijl ik ook nooit wist wat je dacht
Terwijl zij degene waren met de macht
Over mij en over mijn vrijheid
Had je echte aandacht dan zag je dat ik lijdt

Maar over dit wordt er niet gesproken
We hebben het over regels en controle, hoe het zit met roken
Ik was een straatrat en regels zijn er om gebroken te worden
Wat had ik te verliezen ik was toch al gebroken
Inmiddels heb ik geleerd dat ik meer kon breken
Daar waar ik had gerekend
Op hulp, op een beter leven, toekomst
In plaats van dat hadden we het erover dat ik stil moet zitten als een begeleider naar me toe komt

Elke dag naar de douche moet met Shampoo in me hand
Daar waar ik een knuffel vast wilde pakken in mijn hand
Werd het verboden om te kleden zoals ik me aankleden
Onder een deken op de groep voor de tv
Toestemming vragen voor een bezoek aan de wc
Schoenen aan als je op de groep komt
Heb jij dat ook als je thuis komt?
Geen mutsjes of petjes
Jeetje wat let je
Op mijn stijl en look
Dit voelt niet meer als een thuis maar een vloek
Hoe kan dat nou? Terwijl ik hier dag en nacht in moet
Blijven totdat er bepaald wordt dat ik mag,
Mag gaan, mag lopen, mag roken
Nog even en ik ben niet mijn eigen me myself and I
Maar een persoon die gemaakt is door de maatschappij