Ervaringsdeskundige in crisis

Herstel is een curve die op en neer gaat. Zijn de tijden voorspoedig dan ben ik druk in de weer met projectjes die mijn dagen vullen. Momenteel is dat niet zo. Hedendaags maakt mijn curve een snoekduik. Mijn bagatelliserende brein noemde dit eerder een dipje. Maar zelfs mijn brein moet erkennen dat dipjes geen zeven maanden duren. Ik ben teruggevallen.

Ik ben genoeg teruggevallen om niet meer te werken; slechter te slapen; moeilijker in contact te komen. Genoeg teruggevallen om alles op een laag pitje te zetten of geheel uit mijn dagprogramma te verwijderen. Niet genoeg terug gevallen om geen opdrachten te doen als ervaringsdeskundige.

Mijn twee werelden knallen genadeloos tegen elkaar op. Ik ben actief als ervaringsdeskundige, maar nog actiever als probleemjongere. Spreker overdag, crisis in de nacht. De hulpverlener die mij gisteren trof als professional, treft mij morgen als hulpbehoevend paniekerig jongetje.

‘’Gisteren was ik inderdaad even Jason de ervaringsdeskundige. Nu ben ik niet in functie. Nu ben ik mijn probleem.’’ Zeg ik dan meestal. Verstrikt raken in een gesprek over mijn talenten is een bittere pil, wanneer ik noodgedwongen een zorglocatie binnen huppel omdat ik weer ruzie heb met mezelf. Het is een schrijnend, voor sommigen onbegrijpelijk, contrast. De momenten dat ik in mijn kracht sta, pal tegenover mijn momenten van zwakte.

Als ik er niet als ervaringsdeskundige ben, dan ben ik er als cliënt. Als teruggevallen cliënt, in dit verhaal. Mijn verlangen is dan hulp, omdat het eventjes niet meer alleen gaat. Het beeld dat je gevormd hebt door naar mij te kijken als ervaringsdeskundige is dan ongeldig. Nu ben ik mijn probleem; mijn gruwelen; mijn angsten; mijn pijn en mijn tekortkomingen. Laat mij cliënt zijn.

Ben ik aanwezig als ervaringsdeskundige, schuw dan niet mij zo te zien en te behandelen. Je hoeft niet rustig aan te doen met mij. Als je normaliter zou vragen om mijn inbreng, dan mag dat nog steeds. Je hoeft niet te twijfelen of ik het wel aan kan; of het misschien niet te veel voor me is. Je hoeft mij niet in te pamperen. Lukt het niet, dan geef ik dat aan. Vertrouw er op dat ik niet van porselein ben. Gun mij mijn professie.

Behandel mij naar mijn functie. Ervaringsdeskundige of cliënt. Laat mij sterk zijn als het moet, en breken als ik niet anders kan. Je collega zijn wanneer dat mijn aangewezen functie is, en je cliënt wanneer ik als cliënt binnen word gebracht. Jason is ervaringsdeskundige en problematisch, maar niet altijd tegelijk.